Absolwencki kącik poetyczny – Urszula Maksimowicz

Dział ds. Absolwentów postanowił zamieszczać twórczość Absolwentów. Dziś zamieszczamy wiersz Pani Urszuli Maksimowicz:

Wiara
 
Gdy mi się zdaje, że mnie nie ma, bo znikczemniało serce,
Wtedy kołaczę do bram nieba, żeby odzyskać siebie.
Każdy ma dane w życiu od Boga inne szczęście.
By je odnaleźć, każdy zdobywa inne ziemie.
 
Ściele się droga, lecz kamieniami cała usłana!
A serce myśli, że pieśni z bólu już nie dośpiewa.
Skąd więc nadzieja bierze się we mnie każdego rana
I upragnienie, żeby być świętą, we mnie dojrzewa?
 
Gdy mi się zdaje, że mnie nie ma, bo znikczemniało serce,
Wtedy szturmuję bramy nieba. Trwoga dokoła.
I tylko pragnę, ażeby zdążyć wrócić raz jeszcze,
Zdążyć się rzucić za życia jeszcze w ramiona Boga.
 
Gdy mi się zdaje, że mnie nie ma, bo znikczemniało serce,
Nagle się w sercu nowa brama na oścież otwiera.
I Bóg, co widzieć we mnie odstępcy nie chce,
Za życia na chwilę do nieba mnie zabiera.
 
Urszula Maksimowicz